ترجمه سوره منافقون



به نام خداوند بخشنده بخشايشگر

هنگامى كه منافقان نزد تو آيند مى‏گويند: «ما شهادت مى‏دهيم كه يقينا تو رسول خدايى! س‏ذللّه خداوند مى‏داند كه تو رسول او هستى، ولى خداوند شهادت مى‏دهد كه منافقان دروغگو هستند (و به گفته خود ايمان ندارند). (1)

آنها سوگندهايشان را سپر ساخته‏اند تا مردم را از راه خدا باز دارند، و كارهاى بسيار بدى انجام مى‏دهند! (2)

اين بخاطر آن است كه نخست ايمان آوردند سپس كافر شدند; از اين رو بر دلهاى آنان مهر نهاده شده، و حقيقت را درك نمى‏كنند! (3)

هنگامى كه آنها را مى‏بينى، جسم و قيافه آنان تو را در شگفتى فرو مى‏برد; و اگر سخن بگويند، به سخنانشان گوش فرا مى‏دهى; اما گويى چوبهاى خشكى هستند كه به ديوار تكيه داده شده‏اند! هر فريادى از هر جا بلند شود بر ضد خود مى‏پندارند; آنها دشمنان واقعى تو هستند، پس از آنان بر حذر باش! خداوند آنها را بكشد، چگونه از حق منحرف مى‏شوند؟! (4)

هنگامى كه به آنان گفته شود: «بياييد تا رسول خدا براى شما استغفار كند!»، سرهاى خود را (از روى استهزا و كبر و غرور) تكان مى‏دهند; و آنها را مى‏بينى كه از سخنان تو اعراض كرده و تكبر مى‏ورزند! (5)

براى آنها تفاوت نمى‏كند، خواه استغفار برايشان كنى يا نكنى، هرگز خداوند آنان را نمى‏بخشد; زيرا خداوند قوم فاسق را هدايت نمى‏كند! (6)

آنها كسانى هستند كه مى‏گويند: «به افرادى كه نزد رسول خدا هستند انفاق نكنيد تا پراكنده شوند!» (غافل از اينكه) خزاين آسمانها و زمين از آن خداست، ولى منافقان نمى‏فهمند! (7)

آنها مى‏گويند: «اگر به مدينه بازگرديم، عزيزان ذليلان را بيرون مى‏كنند!» در حالى كه عزت مخصوص خدا و رسول او و مؤمنان است; ولى منافقان نمى‏دانند! (8)

اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! اموال و فرزندانتان شما را از ياد خدا غافل نكند! و كسانى كه چنين كنند، زيانكارانند! (9)

از آنچه به شما روزى داده‏ايم انفاق كنيد، پيش از آنكه مرگ يكى از شما فرا رسد و بگويد: س‏خ‏للّهپروردگارا! چرا (مرگ) مرا مدت كمى به تاخير نينداختى تا (در راه خدا) صدقه دهم و از صالحان باشم؟!» (10)

خداوند هرگز مرگ كسى را هنگامى كه اجلش فرا رسد به تاخير نمى‏اندازد، و خداوند به آنچه انجام مى‏دهيد آگاه است. (11)